Monday, August 1, 2016

SAGADA 2016

ang lakas naman talaga ng loob ko mag-SAGADA diba? alam mo ba na isa lang ang way pa-Sagada sa binagsakan mo? "I know right."

oh well! hinde ko din alam kung bakit nga ba sagada, sa pagkakatanda ko it supposedly jumalig island or maniwaya island eh biglang nauwe sa sagada. its one of the trip na para bang napaka-tagal at walang katapusang lakbayan. its my first time to ride a bus again sa pinas na ganun katagal, hinde nga yata ako nakatulog sa buong byahe eh or paranoid lang talaga ako. its not my first time na dumaan uli sa route na kung saan eh muntik ng kumitil ng buhay ko. I remember passing that route last june 2015 with my fellow survivor friend in a van kaya malakas ang loob ko. but this time in a bus, nagtapang-tapangan lang talaga ako pero lahat na tumatakbo sa isip ko. ang daming what if's...

what if mahulog na naman yung bus na sinasakyan ko? what if maaksidente? what if ganito? what if ganyan? basta ang dami nila. sa sobrang paranoid ko nga I even left my atm sa house at sinulat ko na atm pin ko just incase nga na may mangyari, yes ang taray parang last will lang ang datingan. we left Mnla mga 9pm ng gabi, we reached the mt Polis around 7am shux ito na, ganitong time din nung nag stop over kami last feb 07,2014. I decided to stay lang sa bus at pinilit makatulog kasi alam ko na malapit na yung crash site, I was seated sa driver side bandang likod sa tabi ng bintana. so nakatulog nga ako at akalain mo na pagmulat ng mata ko pak! sakto! yung crash site, nandun pa yung mga debris ng bus, genern! kakaloka dba? pero after namin malagpasan yun para akong nakapag-footspa at revlite sa sarap ng pakiramdam. and we finally reach Sagada around 10am na yata yun. I remember nung purita days pa Sagada talaga isa sa mga dream destination ko, and my friend Cams know that dahil yun ang chika namin before na sabay namin pupuntahan pero nauna sya, may travel din yata ako nun kaya hinde ako nakasama eh. 

1st stop: after ng mahabang byahe its time to eat, and we decided na sa famous yoghurt house mag brunch!!!


I cant remember what I ordered, pero mga bes ang mahal ah 300php per meal nakakaloka! very foreigner level ang price ng mga food sa Sagada which I didnt expect, hinde pa naman sila nag-aaccept ng credit cards. and there is only 1 atm machine na nakita ko sa may tourism office at offline pa that time. hinde ko din talaga gets kung bakit ang mahal eh, samantalang sa bontoc napakamura ng food which is 1 town away lang from sagada kung hinde ako nagkakamali. 

we just spent the whole day sa guesthouse lang para mag recharge for tomorrows activity. I booked our accomodation sa Sagada guesthousevia  travelbook.ph, yung bus naman na sinakyan namin ay forgot the name pero the terminal is near st.lukes qc. 

day 2

we woke up like 5am kinabukasan to witness ang chismis na may sea of clouds daw sa mt. kiltepan, dito yung eksena ni bes Angelika Panganiban sa that thing called tadhana nung isinigaw nya lahat lahat para maka move-on sya. gahayahin ko sana para tuluyan na ako maka-move-on sa accident na nangyari sakin kaso ang daming tao eh. kaya sa isang tabi nalang ako pinagmamasdan ang kagandahan ng creation ni God. 


nakakaloka naman kasi ang ganda ko parang yung view lang. blog ko ito wala kang pake!


hinde sapat yung mga pictures mas maganda sya in real life. promise!

madami talagang tao, pero pinahawi ko muna sa mga PSG ko para ma solo ang lugar. cheret!


so after ng mt. kiltepan ganap, back sa guesthouse to have breakfast at konting rest at pa-fresh dahil trekking naman ang ganap going to Bomod-ok falls.


 
I think 30mins dun yung trekking namin just to reach the fall, buti nalang kahit lampa ako sanay ako sa trekkingan. 


para sa mga pa-Fall jan.


at sa mga madaling ma-Fall. 

we finished this activity yata mga past noon na, I didnt swim na sa may falls because I cant afford na mabasa lalo na ang shoes ko haha!!! pero the water is super crystal clear and cold. sa sobrang lamig magigising sa katotohanan. freshen up uli sa guesthouse then rest, I wanted to go sana sa bontoc to visit ate Grace kaso wala na daw byahe dahil till 1pm lang daw yung jeep papunta dun, kaya nag-siesta nalang kami sa guesthouse uli. btw si ate Grace is isa sa mga madaming tao na nag-help samin nung na rescue kami sa accident. 

day 3

our last day!!! we walk like 3km from the guesthouse just to reach Gaia restaurant to have breakfast at grabe sobrang sulit. all food in the menu are homemade, natural and organic. 

I ordered this peanut butter pesto pasta, I swear this is one of the best pesto ever! ibang iba! 


ang ganda ko daw dito! talaga ba? by the way, naghahanap din ako pala ng organic unsweetened peanut butter at sa Gaia ako nakabili for only 150php, dapat pala nag-hoard na ako. akala ko kasi makakapag-uwe ako ng lemon pie kaso dapat pala mag-advance order ka sakanila atleast 1 day before. 
waiting for our bus ride going home to Mnila.


thank you Sagada, I finally conquer my fear of riding a bus. but I think hinde na ako sa bus may takot kung hinde sa mga area na may bangin, even pauwe Im so paranoid parin eh, pero nung na-reach namin banaue I feel so safe na. kaya nakatulog na ako sa byahe. :)


and oh!! thank you for coming with me in this trip. I miss you! 

light and love,
@iamsupermichal














No comments:

Post a Comment